រឿង ប្រវត្តិបុណ្យចូលឆ្នាំខ្មែរ 4K | by Airplane Tales Khmer

Follow us:
Facebook page:  https://www.facebook.com/AirplaneTales 

ដើម្បីទទួលបានវិដេអូថ្មីៗ សូមចុច subscribe our channel: https://www.youtube.com/channe....l/UCrGcgsIhO-n617WrI
sound effect : youtube royalty sound.
sound effect and background song: link:http://images.apple.com/legal/sla/docs/iMovie.pdf
partner: https://www.youtube.com/channe....l/UCIWZcE9h9J9e4lV78


khmer classic fairy tales is good for people who want to know about our nation classic story.
we also make the story from the khmer public school education book and each of it we have include good knowledge in it to help to student learn and more and enjoy the same time.

កាលពីព្រេងនាយសេដ្ឋីប្តីប្រពន្ធពីរនាក់ មានកូនប្រុសមួយប្រកបទៅដោយប្រាជ្ញាវាងវ័យ មានឈ្មោះថាធម្មបាលកុមារ។ ធម្មបាលកុមារជាអ្នកមានចំណេះវិជ្ជាដ៏វិសេសវិសាល បានរៀនចេះចប់គម្ពីរត្រីវេទតាំងពីអាយុបាន៧ឆ្នាំ។ សេដ្ឋីជាបិតាបានសាងសង់ប្រាសាទមួយ ឲ្យធម្មបាលកុមារនៅទៀបនិងដើមជ្រៃធំមួយ នៅជិតឆ្នេរទន្លេដែលជាទីស្នាក់អាស្រ័យនៃបក្សីទាំងឡាយ  ព្រោះធម្មបាលកុមារចេះទាំងភាសាបក្សីទាំងពួងផង ព្រមទាំងអាចធ្វើជាអាចារ្យសម្ដែងមង្គលផេ្សងៗ ដល់មនុស្សទាំងឡាយស្តាប់ផង។ សម័យគ្រានោះមនុស្សលោករមែងតែងមកគោរពបូជាកបិលមហាព្រហ្ម អោយមកសម្ដែងមង្គលដល់មនុស្សទាំងពួង៕ ថ្ងៃមួយធម្មបាលកុមារ បានសុំបិតាជាសេដ្ឋីចេញទៅសម្តែងមង្គល។
ធម្មបាលកុមារ ៖ ជម្រាបលោកពុក ថ្ងៃនេះកូនគិតចង់ទៅសម្តែងមង្គល ដល់ប្រជាជន។ 
សេដ្ឋី ៖ អឺ ល្អហើយកូនពុក ចូរកូនទៅចុះ មិនអីទេ៕
វេលានោះ អ្នកភូមិបានកែននាំគ្នាភ្លូកទឹកភ្លូកដី ទៅមើលធម្មបាលកុមារសម្តែងមង្គល ព្រោះគេបានល្បីថាធម្មបាលកុមារជាអ្នកមានចំណេះវិជ្ជាដ៏វិសេសវិសាល ហើយបានរៀនចេះចប់អស់គម្ពីរត្រីវេទ៕ 
ថ្លែងពីបិលមហាព្រហ្មដែលនៅឯឋានសួគ៌ ក៏មានអារម្មណ៍ ឆ្ងល់ក្នុងចិត្ត ព្រោះមិនឃើញមានមនុស្សមកបន់ស្រន់ដូចរាល់ដង។
កបិលមហាព្រហ្ម ៖ ចុះថ្ងៃនេះហេតុដូចម្តេច បានជាមិនឃើញ មានប្រជាជនណាមក បន់ស្រន់សែនព្រេននៅអាសះនះយើងដូច្នេះ តើលោកដឹងទេថាមានរឿងហេតុអ្វីកើតឡើងនៅឯឋានកណ្តាល?
ពពួកទេវតា ៖ ក្រាបទូលព្រះអង្គ នៅឯឋានកណ្តាលថ្ងៃនេះ ប្រជាជនកំពុងតែមានការជួបជុំគ្នាយ៉ាងច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់ ដើម្បីទៅស្តាប់នៅការសម្តែងមង្គលរបស់ធម្មបាលកុមារ។
កបិលមហាព្រហ្ម ៖ តើធម្មបាលកុមារជានរណា? ហេតុអ្វីបានជាគេគោរពម្លេះ?
ពពួកទេវតា ៖ ក្រាបទូលព្រះអង្គ ធម្មបាលកុមារគឺជាមនុស្សដែលមានចំណេះវិជ្ជាខ្ពង់ខ្ពស់ គេរៀនចេះចប់គម្ពីរត្រៃវេទ ធ្វើអោយមនុស្សលោកគោរពស្ញប់ស្ញែងគ្រប់ៗគ្នា។
កបិលមហាព្រហ្ម ៖ ហាស៎ ថាម៉េច នៅឋានមនុស្សលោកមាន មនុស្សមានចំណេះវិជ្ជាខ្ពង់ខ្ពស់បែបនេះផង! ធ្វើអោយប្រជាជនលែងសូវគោរពបូជាដល់យើង ហើយបែរជានាំគ្នាទៅគោរពបូជាដល់ក្មេងម្នាក់ទៅវិញ ។ យើងចង់ដឹងថាគេមាន ចំណេះដឹងប៉ុណ្ណាទៅ ទើបបានជាពួកមនុស្សលោកនាំគ្នាគោរពស្ញប់ស្ញែងដល់ម្លឹង យើងនឹងចុះទៅឋានកណ្តាលដើម្បីទត។
ថាហើយកបិលមហាព្រហ្មក៏បានយាងចុះមកឋានកណ្តាល។ ពេលយាងមកដល់ក៏ឃើញ ធម្មបាលកុមារកំពុងតែសម្តែងមង្គលអោយមនុស្សទាំងពួងស្តាប់យ៉ាងជក់ចិត្ត
កបិលមហាព្រហ្ម ៖ អូ៎ ក្មេងនេះទេតើ ល្អយើងនិងល្បងប្រាជ្ញាជាមួយនឹងគេថាគេ មានប្រាជ្ញាប៉ុណ្ណា?
អ្នកភូមិ ៖ លោកអើយៗ កបិលមហាព្រហ្ម! អស្ចារ្យណាស់ សូម្បីតែកបិលមហាព្រហ្មក៏យាងមកមើលដែរ!
អ្នកភូមិ ៖ អូ៎ កបិលមហាព្រហ្ម!
ធម្មបាលកុមារ ៖ សូមក្រាបថ្វាយបង្គុំកបិលមហាព្រហ្ម
អ្នកភូមិ ៖ សូមថ្វាយបង្គុំកបិលមហាព្រហ្ម ៗ
កបិលមហាព្រហ្ម ៖ ចំរើនពរៗ
កបិលមហាព្រហ្ម ៖ នែ៎ក្មេងតូច តើឯងមែនទេជា ធម្មបាលកុមារដែលជាបណ្ឌិតអ្នកប្រាជ្ញអោយគេឯងស្ញប់ស្ញែងគ្រាប់គ្នានោះ?
ធម្មបាលកុមារ ៖ ក្រាបទូលព្រះអង្គគឺទូលបង្គុំនេះហើយ
កបិលមហាព្រហ្ម ៖ អឺអឺ ប្រសើរណាស់ ធម្មបាលកុមារអ្នកពិតជាមនុស្សដែលគួរអោយអ្នកផងកោតសរសើរមែន យើងទតឃើញពេលដែលឯងសម្តែង ធ្វើអោយមនុស្សលោកស្ញប់ស្ញែងណាស់ យើងចង់ដឹងថាតើឯងពិតជាមានចំណេះដឹងប៉ុណ្ណា។
ធម្មបាលកុមារ៖ តាមពិតទៅចំឡេីយគឺបែបនេះសោះ។
ចំណែកឯធម្មបាលកុមារបានលឺសត្វឥន្ទ្រីញីឈ្មោលនិយាយគ្នា ហើយក៏បាន ត្រឡប់ទៅប្រាសាទវិញ។ 
លុះដល់ស្អែកឡើងគម្រប់ប្រាំពីរថ្ងៃ កបិលមហាព្រហ្មក៏បានមកជួបធម្មបាលកុមារ អោយដោះប្រាស្នា តាមការសន្យា។
ធម្មបាលកុមារ ៖ ទូលព្រះបង្គំ សូមក្រាបថ្វាយបង្គំព្រះអង្គ។
អ្នកភូមិ ៖ សូមថ្វាយបង្គំព្រះអង្គ កបិលមហាព្រហ្ម ។
កបិលមហាព្រហ្ម ៖ ចូរចម្រើនៗ ធម្មបាលកុមារមកពេលនេះគឺដល់គម្រប់ប្រាំពីរថ្ងៃហើយ តើឯងរកចំលើយឃើញដែរទេ? 
ធម្មបាលកុមារ ៖ ក្រាបទូលព្រះអង្គ
កបិលមហាព្រហ្ម ៖ ឥឡូវនេះយើងចាប់ផ្តើមចោតជាសំនួរហើយ សំនួរទីមួយសួរថា តើវេលាព្រឹកសេរីឋិតនៅត្រង់ណា ? 
ធម្មបាលកុមារ ៖ ក្រាបទូលព្រះអង្គ នៅពេលព្រឹកសិរីសួស្តី គឺស្តិតនៅលើផ្ទៃមុខ៕ ហេតុនេះហើយទើបមនុស្សទាំងឡាយត្រូវយកទឹកមកលប់មុខ។
កបិលមហាព្រហ្ម ៖ ហាស៎ ! បាន! ចំលើយនេះគឺពិតជាត្រឹមត្រូវ ។ 
ប្រជាជន៖ ពិតជាមានប្រាជ្ញាបស់គេ មែន។ មែនហើយ ៗ!
កបិលមហាព្រហ្ម ៖ បាន ឥឡូវនេះយើងសួរឯងសំនួរទី២! តើសិរីសួស្តីពេលថ្ងៃស្ថិតនៅត្រង់ណា ?