រឿង នេះឬពូថៅតា 4K | by Airplane Tales Khmer

Follow us:
Facebook page: https://www.facebook.com/AirplaneTales

ដើម្បីទទួលបានវិដេអូថ្មីៗ សូមចុច subscribe our channel: https://www.youtube.com/channe....l/UCrGcgsIhO-n617WrI
sound effect : youtube royalty sound.
sound effect and background song: link:http://images.apple.com/legal/sla/docs/iMovie.pdf
partner: https://www.youtube.com/channe....l/UCIWZcE9h9J9e4lV78

khmer classic fairy tales is good for people who want to know about our nation classic story.
we also make the story from the khmer public school education book and each of it we have include good knowledge in it to help to student learn and more and enjoy the same time.

ជាយូរលង់ណាស់មកហើយមានតាចាស់កំសត់ក្រីក្រម្នាក់ឈ្មោះសុខ គាត់តែងតែចូលទៅការប្អូននៅក្នុងព្រៃដើម្បីយកមកលក់ចិញ្ចឹមគ្រួសារ ថ្ងៃនេះតាសុខខំប្រឹងកាត់ដើមឈើធំមួយនៅក្បែរមាត់ទឹក មួយថ្ងៃវាល់ល្ងាចមិនបានសម្រាកទាល់តែសោះ ព្រោះដើមឈើនោះក៏ធំ ហើយតាសុខក៏ចាស់ កម្លាំងចុះខ្សោយទៅហើយ កំពុងតែខំកាប់រំលំដើមឈើ ស្រាប់តែតាសុខរបូតពូថៅធ្លាក់ចូលទៅក្នុងទឹកបាត់។
តាសុខ: ហាស៎ ផ្លែពូថៅខ្ញុំ ធ្វើយ៉ាងម៉េចទៅ ។ ខ្ញុំចុះទៅរកសិនទើបបាន។
តាសុខស្តាយពូថៅរបស់គាត់ណាស់ គាត់ខំប្រឹងមុជទឹករាវរកយ៉ាងណាក៏មិនឃើញ ថាសុខអស់សង្ឃឹមព្រោះរកពូថៅរបស់គាត់មិនឃើញ គាត់ក៏អង្គុយយំនៅក្បែរមាត់ទឹកតែម្នាក់ឯង ។
តាសុខ: បើគ្មានពូថៅនេះទេ គ្រួសារអញប្រាកដជាដាច់បាយមិនខានទេ ហី ៗ !មួយសន្ទុះក្រោយមកស្រាប់តែលេចចេញតាសក់ស្កូវព្រោងម្នាក់ បានឈរនៅចំពោះមុខតាសុខ មិនដឹងថាលោកតាសក់សចេញពីកន្លែងណា ប្រៀបដូចជាចេះបំបាំងខ្លួន
តាសក់សរ: តើអ្នកមានរឿងអ្វីតា បានជាតាអង្គុយយំម្នាក់ឯងដូច្នេះ?
តាសុខ: លោកម្ចាស់ ខ្ញុំយំព្រោះស្ដាយពូថៅរបស់ខ្ញុំដែលធ្លាក់ទៅក្នុងទឹក ព្រោះពូថៅនោះគឺប្រៀបដូចជាអាយុជីវិតគ្រួសារខ្ញុំដែរ បើកគ្មានពូថៅនេះខ្ញុំគ្មានអ្វីកាប់អុសលក់ទៀតទេ
តាសក់សរ: មិនអីទេតាកុំព្រួយ ខ្ញុំធានាជួយរកពូថៅតាអោយឃើញ
និយាយហើយតាសក់សរ ក៏ហក់ចុះទៅក្នុងទឹក។
តាសុខ: ហាស៎ យ៉ាងម៉េចហើយ តា ៗ តាយ៉ាងម៉េចហើយ?
មួយសន្ទុះក្រោយមកក៏ងើបមកវិញ បង្ហាញផ្លែពូថៅប្រាក់មួយភ្លឺចិញ្ចាច លើកឲ្យតាសុខមើល។
តាសក់សរ: នេះឬពូថៅតា? ខ្ញុំរកឃើញហើយ!
តាសុខ: ហា៎ស ដូចជាមិនមែនទេ
តាសុខជាមនុស្សទៀងត្រង់គាត់ប្រកែកថាមិនមែនពូថៅរបស់គាត់ទេ ។
តាសក់សរ: ហ៎ បើនេះមិនមែនជាពូថៅតាទេ ខ្ញុំនិងចុះទៅរកម្តងទៀត។
តាសក់សក៏បានច្រមុជទៅក្នុងទឹកម្ដងទៀត ហើយបានងើបមកវិញកាន់ពូថៅមាស មួយភ្លឺចេញចាញជាប់នឹងដៃ ហើយសួរទៅតាសុខម្ដងទៀត
តាសក់សរ: នេះឬពូថៅតា? ខ្ញុំបានរកឃើញហើយ!
តាសុខ: ហា៎ស ទេមិនមែនទេ នេះមិនមែនជាពូថៅរបស់ខ្ញុំទេ
តាសុខនៅតែប្រកែកថាមិនមែនជាពូថៅរបស់គាត់ព្រោះពូថាគាត់មិនមែនជាពូថានមាសឬពូថៅប្រាក់ភ្លឺចិញ្ចាចដូច្នេះទេ។
តាសក់សរ: ហ៎ បើដូច្នោះមិនអីទេ ខ្ញុំនិងចុះទៅរកអោយតាម្តងទៀត។
តាសក់សរក៏មួយចូលក្នុងទឹកជាលើកទីបី។ ម្ដងនេះពេលងើបពីទឹកវិញតើសក់សលើកពូថៅច្រេះចាប់មួយឱ្យតាសុខមើល។
តាសក់សរ: នេះឬពូថៅតា? ខ្ញុំរកឃើញហើយ!
តាសុខ: ហា៎ស មែនហើយៗ មួយនេះហើយជាពូថៅរបស់ខ្ញុំ ហា៎ស ហា៎!
តាសក់សរ៖ ហក៎នេះ ជាពូថៅតា យកទៅ!
តាសុខអរណាស់ តាសុខទទួលយកពូថៅមកអោបជាប់ទ្រូង
តាសុខ: នេះហើយទើបជាពូថៅរបស់ខ្ញុំ អរគុណណាស់លោកម្ចាស់ ខ្ញុំគ្មានអ្វីសងគុណដល់លោកទេ ខ្ញុំមានតែសុំបួងសួងដល់ទេវតា សុំជួយអោយលោកចំរុងចំរើន និងថែរក្សាលោកម្ចាស់អោយជួបតែក្តីសុខរហូតទៅ។
តាសក់សញញឹមហើយគិតថាតាសុខជាមនុស្ស កំសត់ សុចរិតទៀងត្រង់ ល្អណាស់ហើយគិតចង់ផ្តល់រង្វាន់ ជាការតបស្នងដល់ចិត្តទៀងត្រង់របស់គាត់។
តាសក់សរ៖ នេះជាពូថៅមាស និងពូថៅប្រាក់ ដែលខ្ញុំរើសបានអំបានមិញ ឥឡូវនេះខ្ញុំប្រគល់ឲ្យទៅលោក។
តាសុខ: តែវាមានតំលៃខ្លាំងណាស់លោកម្ចាស់ ហើយវាជារបស់លោកម្ចាស់ជាអ្នករើសវាបាន។
តាសក់សរ៖ មិនអីទេ ខ្ញុំអោយតា ព្រោះតាក្រលំបាកណាស់។ ចំណែកខ្ញុំគឺមានជីវភាពគ្រប់គ្រាន់ហើយមិនអីទេ។
តាសុខ: អូ៎ ខ្ញុំសូមអរគុណលោកម្ចាស់ខ្លាំងណាស់ លោកម្ចាស់ប្រៀបដូចជាទេវតាមកជួយជីវិតខ្ញុំដូច្នោះដែរ។
តាសក់សរ៖ អោយតែលោកខិតខំធ្វើការចុះ នោះទេវតានិងជួយអ្នកហើយ។ ឥឡូវនេះខ្ញុំត្រូវត្រឡប់ទៅវិញហើយ។
តាសុខ: បាទ អរគុណលោកម្ចាស់
តាសក់សរក៏លាតាសុខហើយដើរចេញ ទៅបានឆ្ងាយបន្តិចក៏រលាយរូបបាត់មួយរំពេច។
តាសុខ: ហា៎ស លោកម្ចាស់បាត់ទៅណាហើយ ! គឺក៏ខ្ញុំស្រវាំងភ្នែក ! ឬក៏ខ្ញុំដេកយល់សប់។ ទេ មិនមែនយល់សប់ទេ ពូថៅមាស ពូថៅប្រាក់នៅទីនេះទេ ពិតជាចំឡែកណាស់។
រឿង ដែលថាសុខទទួលបានពូថៅមាស ពូថៅប្រាក់ ក៏បានលិចលឺដឹងដល់សេដ្ឋីភោគ ជាអ្នកមានទ្រព្យសម្បត្តិម្នាក់ នៅក្នុងភូមិនេះ។
អ្នកបំរើ៖ លោកសេដ្ឋី តាសុខអីឡូវនេះ គាត់មានប្រាក់ច្រើនណាស់
សេដ្ឋី៖ មែនអី? ផ្ទះគេនៅឯណា អញទៅមើលតិចមើល។
សេដ្ឋីមានចិត្តលោភលន់ គាត់ច្រណែនចង់បានដូចតាសុខដែរ។ ទើបសេដ្ឋីទៅសួរតាសុខ។
សេដ្ឋី៖ អឺលោកបង លោកបងឥឡូវនេះដូចជាធូរធារណាស់មើលទៅ
តាសុខ៖ អ៎ មែនហើយខ្ញុំពីមុននេះគឺក្រលំបាកណាស់។
សេដ្ឋី៖ តើលោកបងប្រាប់ខ្ញុំបានទេ លោកបងធ្វើដូចម្តេចបានជាមានឆាប់យ៉ាងនេះ។
តាសុខ៖ អ៎ គឺ…(ល.រ)
តាសុខក៏បានរៀបរាប់ប្រាប់ដំណើររឿងសប់គ្រប់បែបយ៉ាងដល់សេដ្ឋីដោយមិនលាក់លាមអ្វីឡើយ។ ក្រោយពីសួរដឹងហេតុផលសព្វគ្រប់ហើយ សេដ្ឋីភោគតែងខ្លួនធ្វើជាអ្នកក្រ កាន់ពូថៅមួយ ដើរចូលទៅកាប់ដើមឈើក្បែរមាត់ទឹក ដែលជាកន្លែងដែលតាប្រាប់ សេដ្ឋីភោគកាប់ដើមឈើបានមួយសន្ទុះគាត់។គាត់ក៏បានបោះផ្លែពូថៅចូលទៅក្នុងទឹក។